شخصیت یونس پیامبر از نگاه قرآن و تورات

شكی نیست كه قرآن كریم در نزد مسلمانان تنها سند اصیل و دست نخورده ای است كه طبق وعده خداوند متعال هیچ گونه تحریف و نقصی در آن نبوده و هیچ فرد و یا گروهی نیز نمی تواند اقدامی نسبت به تحریف این نسخه موفقیت كه برای بشریت نازل شده است انجام دهد .

دشمنان برای تحریف و زیر سوال بردن این معجزه الهی دست به اقدامات فراوانی زده اند تا شاید بتوانند استحكام و الهی بودن این كتاب را زیر سوال ببرند ،گاهی با تكیه بر آیاتی كه در آن از جهاد و مبارزه با دشمنان صحبت به میان آمده و نادیده گرفتن آیات صلح و دوستی قصد داشتند كه قرآن را به عنوان یك كتاب جنگ و مبارزه معرفی كنند .

روزگاری با ساختن سوره های مضحك و خنده دار قصد داشتند تا به مبارزه با قرآن كریم قیام كنند و آیات تحدی را زیر سوال ببرند.

و بعد از ناامید شدن از روش های ذكر شده و روش های دیگر و هنگامی كه خود را از نابودی و دستبرد به این معجزه بزرگ و تاریخی،ناامید و ناتوان یافتند، تصمیم گرفتند تا از طریق جعل و و تحریف و دروغ سازی های فراوان در احادیث پیامبر اكرم و امامان معصوم و مخصوصاً تحریف و دروغ سازی در روایاتی كه در تفسیر آیات الهی بیان شده بود به هدف شوم خود دست پیدا كنند .

در راستای تحریف آیات الهی در ابتدا ،شروع به وارونه نمودن حقایق دینی در سرگذشت انبیاء الهی زدند و طولی نكشید كه مروجین این موضوعات، با دو هدف ایجاد جلوه ای ناشایست نسبت به عقاید دینی و همچنین هتك حرمت پیامبران به صورت گسترده اقدام به ترویج مطالبی دروغین و ساختگی زدند.

این نوشتار قصد دارد تا به برخی از اسرائیلیات كه نسبت به حضرت یونس علیه السلام در كتب تفسیری بیان شده است بپردازد تا با بررسی این مطالب چهره واقعی این پیامبر الهی به خوبی برای همگان شناخته شود و شبهاتی كه پیرامون این شخصیت الهی مطرح شده پاسخ داده شود .

در آیات الهی از سرگذشت این پیامبر الهی و قوم او و اتفاقاتی كه برای آنها افتاد، جز قسمت های كوتاهی اشاره نشده است .

برای مثال در سوره صافات از آیات 139 تا 148 به بیان قسمتی از داستان این شخصیت پرداخته شده است كه آن جناب به سوی قومی فرستاده شد و از بین مردم فرارکرده و به کشتی سوار شد و در آخر نهنگ او را بلعید و سپس نجات پیدا كرد و بار دیگر به سوی آن قوم فرستاده شد و مردم به وی ایمان آوردند.

همچنین در سوره های (انبیاء آیه 87)،(قلم آیه 49) و سوره (یونس آیه 97) به قسمت های كوتاهی از سرنوشت این پیامبر الهی اشاره شده است .

داستان این پیامبر الهی طبق آیات متعددی كه پیرامون ایشان بیان شده است بدین شكل است كه این پیامبر الهی سال های سال در میان مردم سرزمین نینوا مشغول به تبلیغ احكام الهی بود، اما در این مدت طولانی تنها دو نفر به وی ایمان آوردند و بقیه به خاطر گرفتاری در دام تعصب های جاهلانه او را رها كردند .

حضرت یونس با دیدن چنین اوضاع و احوالی بر قوم خویش خشمگین شد و با اینكه ماموریتی از طرف خداوند متعال به ایشان در ارتباط با ترك قوم خود داده نشده بود ، آنها را ترك كرد و از سرزمین نینوا هجرت كرد.

یونس پیامبر فكر می كرد كه ماموریت خود را در قبال مردم سرزمین نینوا انجام داده است و به همین جهت با هجرت خود هیچ گناهی و یا ترك اولایی انجام نمی دهد ،اما بهتر بود كه مدت بیشتری را به انجام ماموریت خود می پرداخت و مردم آن سزمین را ترك نمی كرد و به همین دلیل خداوند متعال او را گرفتار آزمایشی بزرگ كرد و ماهی غول پیكری او را بلعید و سپس با توبه و تسبیح پروردگار از این امتحان الهی نجات پیدا كرد و بار دیگر به سوی آن قوم فرستاده شد و مردم به وی ایمان آوردند.

اما آنچه در تورات در ارتباط با داستان این پیامبر الهی دیده می شود با داستان واقعی این پیامبر الهی كاملا متفاوت است، از جمله اینكه در کتاب یوناه از کتب عهد عتیق پیرامون شخصیت یونس پیامبر اینگونه امده است كه او قبل از انجام مأموریت و تبلیغ دین و به خاطر اینكه مردم این سرزمین مردمی شرور و فاسد بودند،مى خواست استعفاء کند و از انجام این ماموریت سرباز زند، لذا برخاست، فرار کرد و ماجراى کشتى و ماهى و حوادث بعدی آن اتفاق افتاد و یا در فراز دیگری از كتاب تورات این گونه آمده است كه هنگامى که خداوند عذاب را از قوم او به خاطر توبه آنها برداشت،یونس (علیه السلام) بسیار ناراحت و خشمش افروخته شد.( تورات کتاب یوناه پیغمبر، فصل اول، دوم، سوم و چهارم)

همچنین از مطالعه فصل های مختلف تورات شخصیت یونس پیامبر این گونه شناخته می شود كه :

(یونس دو بار مأموریت پیدا کرد، در مأموریت اول خوددارى نمود و به آن سرنوشت دردناک مبتلا شد، بار دوم به او مأموریت داده شد که به همان شهر نینوابرود، مردم نینوا بیدار شدند، به خدا ایمان آوردند، و به توبه از گناهان خود پرداختند، و مشمول عفو الهى شدند و این همان عفوى بود که «یونس»علیه السلام را خوش آمد نبود)

علاوه بر كتب عهد عتیق در تفاسیر اهل تسنن از جمله تفسیر روح المعانی (ج 23، ص 148) باز به همان مطالبی كه در كتب عهد عتیق اشاره شده ،پرداخته می شود و  یونس پیامبر را شخصیتی معرفی می كند كه از انجام مسئولیت خویش سرباز زده و از عذاب نشدن مردم نینوا بسیار ناراحت و خشمگین شده است .

این مطالب در حالی از سوی این كتب نقل شده است كه از دیدگاه قرآن مجید، مقام و ساحت انبیای الهی از هرگونه معصیت و گناهی منزه است و اگر آیه و روایتی و یا داستانی با صراحت آیات الهی مبنی بر منزه بودن پیامبران از هرگونه خطا و اشتباهی مخالف بود در مرحله اول این وظیفه مفسرین قرآن كریم است كه آنها را توجیه و منظور دقیق و درست از آنها را مورد بررسی قرار بدهند به نحوی كه با مقام عصمت انبیاء مخالفتی نداشته باشد .

حال وقتی آیاتی را كه پیرامون این شخصیت بزرگ بررسی می كنیم، متوجه می شویم كه آیات الهی او را از مومنین واقعی و بندگان خالص و برگزیده خداوند و همچنین از انسان های شایسته خوانده اند و برای هر صاحب فكری كاملا روشن است كه چنین شخصیتی هرگز از انجام ماموریت و رسالت خود شانه خالی نمی كند و هیچ گاه از عذاب نشدن قوم خویش با علم به توبه آنها ناراحت و خشمگین نمی شود .